آسم یک بیماری مزمن ریوی است که افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد. علت آن التهاب و سفت شدن عضلات اطراف راه های هوایی است که تنفس را سخت تر می کند.علائم می تواند شامل سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس و سفتی قفسه سینه باشد. این علائم می توانند خفیف یا شدید باشند و به مرور زمان ظاهر شوند و از بین بروند.اگرچه آسم می تواند یک بیماری جدی باشد، اما با درمان مناسب می توان آن را مدیریت کرد. افرادی که علائم آسم دارند باید با یک متخصص تله ویزیت شوند.
تاثیر
آسم اغلب کمتر تشخیص داده می شود و تحت درمان قرار نمی گیرد، به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط.افراد مبتلا به آسم تحت درمان ممکن است از اختلال خواب، خستگی در طول روز و تمرکز ضعیف رنج ببرند. مبتلایان به آسم و خانواده‌هایشان ممکن است مدرسه و کار را از دست بدهند که این امر بر خانواده و جامعه بیشتر تأثیر می‌گذارد. اگر علائم شدید باشد، افراد مبتلا به آسم ممکن است نیاز به دریافت مراقبت های بهداشتی اورژانسی داشته باشند و ممکن است برای درمان و نظارت در بیمارستان بستری شوند. در شدیدترین موارد، آسم می تواند منجر به مرگ شود.
علائم
علائم آسم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. گاهی اوقات علائم به طور قابل توجهی بدتر می شوند. این به عنوان حمله آسم شناخته می شود. علائم اغلب در شب یا در حین ورزش بدتر می شوند.علائم شایع آسم عبارتند از:
سرفه مداوم، به خصوص در شب
خس خس سینه هنگام بازدم و گاهی هنگام دم
تنگی نفس یا مشکل در تنفس، گاهی اوقات حتی در هنگام استراحت
سفتی قفسه سینه، تنفس عمیق را دشوار می کند
برخی از افراد هنگام سرماخوردگی یا در طول تغییرات آب و هوا علائم بدتری خواهند داشت. سایر محرک ها می تواند شامل گرد و غبار، دود، بخار، گرده علف و درختان، خز و پرهای حیوانات، صابون های قوی و عطر باشد.علائم می تواند ناشی از شرایط دیگر نیز باشد. افرادی که علائم دارند باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنند.
علل
بسیاری از عوامل با افزایش خطر ابتلا به آسم مرتبط هستند، اگرچه یافتن یک علت منفرد و مستقیم اغلب دشوار است.
اگر سایر اعضای خانواده نیز آسم داشته باشند ، به ویژه یکی از بستگان نزدیک، مانند والدین یا خواهر و برادر، احتمال آسم بیشتر است.احتمال آسم در افرادی که سایر بیماری های آلرژیک مانند اگزما و رینیت (تب یونجه) دارند، بیشتر است.شهرنشینی با افزایش شیوع آسم مرتبط است، احتمالاً به دلیل عوامل متعدد شیوه زندگی.وقایع در اوایل زندگی بر ریه های در حال رشد تأثیر می گذارد و می تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد. این موارد شامل وزن کم هنگام تولد، نارس بودن، قرار گرفتن در معرض دود تنباکو و سایر منابع آلودگی هوا و همچنین عفونت های تنفسی ویروسی است.
همچنین تصور می‌شود قرار گرفتن در معرض طیفی از آلرژی‌ها و محرک‌های محیطی خطر ابتلا به آسم را افزایش می‌دهد، از جمله آلودگی هوای داخل و خارج از منزل، کنه‌های گرد و غبار خانگی، کپک‌ها و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، بخار یا گرد و غبار.کودکان و بزرگسالانی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسم هستند.
WHO اقداماتی را برای گسترش تشخیص و درمان آسم از طرق مختلف انجام می دهد.
بسته مداخلات اساسی در بیماری‌های غیرواگیر سازمان جهانی بهداشت (PEN) برای کمک به بهبود مدیریت بیماری‌های غیرواگیر در مراقبت‌های بهداشتی اولیه در محیط‌های با منابع کم ایجاد شد. PEN شامل پروتکل‌هایی برای ارزیابی، تشخیص و مدیریت بیماری‌های تنفسی مزمن (آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه) و ماژول‌هایی در زمینه مشاوره در مورد سبک زندگی سالم، از جمله ترک دخانیات و مراقبت از خود است.
کاهش قرار گرفتن در معرض دود تنباکو هم برای پیشگیری اولیه از آسم و هم برای مدیریت بیماری مهم است. کنوانسیون چهارچوب کنترل دخانیات، مانند ابتکارات WHO مانند MPOWER و mTobacco Cessation، باعث پیشرفت در این زمینه می شود.
آلودگی هوا یک عامل خطر مهم برای آسم است که باعث ایجاد موارد جدید و بدتر شدن بیماری موجود می شود. WHO آموزش هایی را برای کارکنان مراقبت های بهداشتی در مورد آلودگی هوا ایجاد کرده است که این پیوند را برجسته می کند و توصیه های عملی را برای کاهش و کاهش مواجهه ارائه می دهد.
اتحاد جهانی علیه بیماری‌های مزمن تنفسی (GARD) به کار WHO برای پیشگیری و کنترل بیماری‌های مزمن تنفسی کمک می‌کند. GARD اتحاد داوطلبانه سازمان ها و آژانس های ملی و بین المللی از بسیاری از کشورها متعهد به چشم انداز جهانی است که در آن همه مردم آزادانه نفس می کشند.
منبع: who