سندرم رایتر (Reiter’s Syndrome) که به عنوان آرتریت واکنشی نیز شناخته می‌شود، یک نوع آرتریت است که معمولاً به دنبال
عفونتهای باکتریایی، به ویژه عفونتهای دستگاه ادراری یا گوارشی، ایجاد می‌شود. این سندرم به نام دکتر آلمانی، هانس رایتر، نام‌گذاری شده است و شامل سه علامت اصلی می‌باشد:
-
آرتریت: التهاب و درد در مفاصل، به ویژه در زانوها، مچ پاها و پاها.
-
التهاب چشم: ممکن است شامل التهاب ملتحمه (قرمزی و سوزش چشم) باشد.
-
التهاب مجرای ادراری: می‌تواند به صورت سوزش ادرار یا ترشح غیرطبیعی از مجرای ادراری بروز کند.
علل
سندرم رایتر معمولاً به دنبال عفونتهای باکتریایی مانند کلامیدیا، سالمونلا، شیگلا یا یرسینیا رخ می‌دهد. این عفونت‌ها می‌توانند منجر به واکنش ایمنی غیرطبیعی شوند که به مفاصل و بافت‌های دیگر آسیب می‌زند.
علائم
-
درد و ورم در مفاصل
-
التهاب چشم (قرمزی، سوزش، حساسیت به نور)
-
علائم ادراری (سوزش، تکرر ادرار)
-
مشکلات پوستی (در برخی موارد، مانند بثورات پوستی)
تشخیص
تشخیص این سندرم معمولاً بر اساس تاریخچه پزشکی، علائم بالینی و آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌شود. آزمایش خون برای بررسی نشانه‌های التهاب و عفونتهای باکتریایی ممکن است انجام شود.
درمان
درمان معمولاً شامل:
-
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): برای کاهش درد و التهاب.
-
آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورت وجود عفونت باکتریایی.
-
داروهای سرکوب‌کننده ایمنی: در موارد شدید یا مزمن.
پیش‌آگهی
پیش‌آگهی سندرم رایتر متفاوت است. برخی افراد ممکن است بهبود کامل یابند، در حالی که دیگران ممکن است دچار مشکلات مزمن مفصلی شوند.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید به این سندرم مشکوک است، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود.