شکستگی کمر یا ستون فقرات اصطلاحی برای توصیف شکستگی ستون فقرات است. شکستگی کمر می تواند در یک یا چند مهره یا 33 استخوان تشکیل دهنده ستون فقرات رخ دهد. آسیب دیدگی کمر می تواند نگران کننده باشد، اما لزوما به این معنی نیست که به نخاع آسیب وارد شده است.
سقوط بد، شایع ترین علت شکستگی کمر است. آسیب دیدگی ناشی از تصادف رانندگی یا برخورد دیگر نیز ممکن است منجر به شکستگی ستون فقرات شود. اما سایر شرایط مانند پوکی استخوان (ضعیف یا شکننده بودن استخوان) و تومورهای ستون فقرات نیز می توانند منجر به شکستگی مهره شوند.
عفونت باکتریایی یا قارچی مهره ها ممکن است استخوان ها را ضعیف کرده و باعث شکستگی شود. سوء تغذیه، سیستم ایمنی ضعیف، سرطان و چاقی نیز ممکن است خطر شکستگی را افزایش دهد.
آسیب های ستون فقرات می تواند از کشش نسبتاً خفیف رباط ها و عضلات (مانند شلاق زدن)، تا شکستگی و دررفتگی مهره های استخوانی، تا آسیب های ضعیف نخاع باشد. شکستگی و دررفتگی ستون فقرات می تواند نخاع را خرج کرده، فشرده و حتی پاره کند. درمان شکستگی ستون فقرات به نوع شکستگی و میزان بی ثباتی بستگی دارد.
علتها و عوامل شکستگی مهرههای کمر
۱- شکستگی به دلیل فشار بیش از حد بر روی استخوان رخ میدهد.
-
اگر استخوان آنقدر ضعیف باشد که قادر به تحمل فشار طبیعی نیست.
-
اگر نیروی فشار آنقدر شدید باشد که مهره قادر به تحمل آن نیست.
۲- شایعترین علت شکستگی استرسی مهره های کمر ، پوکی استخوان است.
-
این بیماری، معمولاً استخوانها را آنقدر ضعیف میکند که قادر به تحمل فشار طبیعی نیستند.
-
استخوانهای نازک شده ممکن است در طول فعالیت طبیعی، فرو بریزد واین موجب شکستگی ناشی از فشار بر ستون فقرات میشود.
-
شکستگیهای فشاری ستون فقرات، شایعترین نوع شکستگی ناشی از پوکی استخوان است.
-
در موارد شدید پوکی استخوان، حرکات سادهای مانند خم شدن به جلو میتواند برای ایجاد یک "شکستگی همراه با خرد شدگی" و یا شکستگی فشاری ستون فقرات، کافی باشد.
۳- تروما و آسیب شدید به مهرههای ستون فقرات نیز میتواند منجر به شکستگی جزئی یا شدید مهرهها شود. این آسیب میتواند ناشی از سقوط، پرش پرقدرت، یک تصادف و یا هر حادثهای باشد که بر نقطه شکستن ستون فقرات، فشار وارد میسازد.
۴- یکی دیگر از علتهای شکستگی مهرههای کمر، سرطان متاستاتیک (گسترش سلولهای سرطانی) است که استخوانها را ضعیف میسازد، تا زمانی که فرو میریزند. این فروریختن نشانه آن است که یک عامل داخلی در حال آسیب رساندن به استخوان است.
علائم شکستگی ستون فقرات و شدت این علائم با توجه به نوع شکستگی ایجاد شده متفاوت می باشد (برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه بخش انواع مختلف شکستگی های ستون فقرات را مطالعه نمایید). علائم شکستگی مهره کمر نیز به نوع شکستگی ایجاد شده در ستون فقرات که باعث ایجاد مشکل برای اعصاب شده بستگی دارد.
شکستگی مهره های کمر همیشه با درد همراه نیست، بنابراین حتی بعد از وارد شدن یک آسیب مثل تصادف رانندگی، ممکن است نتوان درباره ایجاد شکستگی در مهره ها مطمئن بود. به همین دلیل لازم است معاینات کامل توسط پزشک و بهترین متخصص ستون فقرات در این رابطه انجام شود.
به هر حال، شکستگی مهره های کمر می تواند باعث ایجاد درد یکباره و شدید در اطراف ناحیه آسیب دیده شود. شکستگی مهره های کمر همچنین می تواند ورم در اطراف این ناحیه را به همراه داشته باشد. در صورتی که شکستگی مهره کمر باعث وارد شدن فشار به یک عصب یا کانال نخاعی شود، فرد ممکن است با علائم عصبی زیر در این رابطه مواجه گردد:
-
ضعف در دست ها یا پاها
-
بی حسی در دست ها یا پاها
-
دردی که به سمت دست ها یا پاها کشیده می شود (رادیکولوپاتی)
-
ایجاد مشکل برای راه رفتن یا حرکت کردن
-
مشکلات ادرار و مدفوع
-
فلج (در موارد نادر)
شکستگی مهره های کمر به همراه عوارض عصبی از اهمیت خاص برخوردار هستند، بنابراین اگر شما با هر یک از علائم عصبی فوق مواجه شدید (حتی اگر در این رابطه درد نداشتید)، می بایست در اسرع وقت برای بررسی وضعیت به مطب پزشک مراجعه نمایید.
شکستگی های ناشی از فشار یک نوع خاص از شکستگی های ستون فقرات هستند که معمولاً به علت پوکی استخوان یا سایر شرایط تضعیف کننده استخوان ها ایجاد می شود و می تواند علائم دیگری غیر از موارد ذکر شده فوق برای بیمار به همراه داشته باشد. برای مثال اگر فرد در چند نقطه دچار شکستگی ناشی از فشار شده باشد، می توان کاهش قد و یا برآمدگی در ستون فقرات (قوز کمر) را در این حالت مشاهده کرد.
تشخیص شکستگی ستون فقرات
برای تشخیص چگونگی و نوع شکستگی ستون مهرهها کارهای زیر انجام میشود:
معاینه جسمانی
پزشک اورژانس با معاینه جسمانی کامل وضعیت مصدوم را به دقت ارزیابی میکند. این معاینات شامل بررسی سر، قفسهسینه، شکم، لگن، دست و پا و ستون فقرات میشود. پزشک وضعیت عصبی بیمار را نیز ارزیابی میکند. این موارد شامل آزمایش توانایی حرکت، حسها و حس عمقی (حس موقعیت قرارگیری اعضای بدن) میشود. رفلکسهای بیمار نیز آزمایش میشود تا مشخص شود به نخاع یا اعصاب آسیبی وارد شده یا خیر.
پزشک همچنین ممکن است وضعیت عضلات مقعد را معاینه کرده تا وضعیت کنترل روده مصدوم را بررسی کند. اختلال در عملکرد روده و مثانه ممکن است نشاندهنده آسیب جدیتری به نخاع باشد.
آزمایشها
آزمایشهای تصویربرداری: پس از معاینه جسمی، بررسیهای رادیولوژی مورد نیاز است. بسته به میزان آسیبدیدگی، این تصویربرداریهای پزشکی ممکن است شامل اشعه ایکس، سیتیاسکن یا امآرآی از چندین ناحیه باشد.
درمان شکستگی مهره کمر
درمان شکستگیهای ستون فقرات سینهای و کمری به موارد زیر بستگی دارد:
-
سایر آسیبها و درمانهای هر کدام
-
نوع شکستگی
-
وجود آسیب عصبی
پزشک پس از تثبیت آسیبهای تهدید کننده زندگی مصدوم، شکستگی ستون فقرات را ارزیابی کرده و در مورد انجام عمل جراحی تصمیمگیری میکند.
درمان نوع شکستگی خمیدگی
درمان غیر جراحی: بیشتر شکستگیهای خمیدگی از جمله شکستگیهای انفجاری و شکستگی فشاری بر اثر پوکی استخوان با بستن کمربند طبی به مدت ۶ تا ۱۲ هفته قابل درمان است. اکثر بیماران با افزایش فعالیت بدنی و انجام تمرینات توانبخشی، میتوانند از مشکلات پس از آسیبدیدگی پیشگیری کنند.
درمان جراحی: عموما جراحی برای شکستگیهای انفجاری ناپایداری لازم است که:
-
خردشدگی استخوان یا شکستگیهای چند قطعهای
-
به علت خُردشدگی مهره ارتفاع آن خیلی کم شود
-
خمیدگی بیش از حد جلو یا مهرهها در محل شکستگی خیلی زاویهدار شوند
-
آسیب عصبی شدید به دلیل فشار به قسمتهایی از مهره یا طنابهای نخاع
-
آسیب به رباط که باعث ناپایداری ستون فقرات میشود
این شکستگیها باید با عمل جراحی برای رفع فشار کانال نخاع (در صورت آسیب عصبی) و تثبیت شکستگی درمان شوند. به جراحی که از آن برای کاهش فشار بر روی ریشههای عصبی که از ستون مهره خارج شدهاند استفاده میشود، «لامینکتومی» گفته میشود. در این نوع جراحی، پزشکی قوس استخوانی که قسمت پشتی کانال ستون فقرات (لامینا) را تشکیل میدهد، همراه با هر استخوان دیگری که به نخاع فشار میآورد را بر میدارد تا فشار کمتری به آن وارد شود. لامینکتومی با به وجود آوردن فضای اضافی برای نخاع یا اعصاب، فشار بر نخاع را کاهش میدهد.
برای انجام لامینکتومی، پزشک با یک برشِ کوچک به پهلو یا کمر به ستون فقرات بیمار دسترسی پیدا میکند. بعد از انجام لامینکتومی، پزشک استخوان آسیبدیده را به وسیله پیچ و پلاک بیحرکت نگه میدارد.
درمان نوع شکستگی دررفتگی
درمان شکستگیهای دررفتگی به موارد زیر بستگی دارد:
-
محل آسیبدیدگی ستون فقرات
-
امکان جان انداختن دوباره استخوانها با استفاده از کمربند طبی یا گچ
درمان غیر جراحی: شکستگیهای دررفتگی که تنها در بدنه مهره رخ داده باشند، عموما بدون جراحی قابل درمان هستند. بیمار پس از این شکستگیها باید تحت نظارت بوده و به مدت ۱۲ هفته از کمربند طبی یا گچ استفاده کند.
درمان جراحی: در صورت آسیب به رباط های خلفی (پشت) ستون فقرات، نیاز به جراحی است. علاوه بر این، چنانچه شکستگی در ناحیه دیسک ستون فقرات رخ داده باشد، باید جراحی برای تثبیت شکستگی انجام گیرد.
درمان نوع شکستگی چرخشی
درمان غیر جراحی: شکستگیهای زائده عرضی مهره با افزایش تدریجی حرکت و با یا بدون کمربند طبی، بر اساس میزان راحتی بیمار درمان میشوند.
درمان جراحی: شکستگیهای دررفتگی ستون فقرات سینهای و کمری در اثر برخورد بسیار شدید به وجود میآیند. این نوع شکستگیها میتوانند بسیار ناپایدار بوده و در اغلب موارد نیز منجر به آسیب نخاعی شوند. این شکستگیها برای تثبیت نیاز به عمل جراحی دارند. عمل جراحی برخی اوقات به دلیل سایر صدمات تهدید کننده زندگی به تعویق میافتد.
جراحی شکستگی ستون فقرات
اهداف نهایی جراحی شامل موارد زیر میشود:
-
جا انداختن استخوان (برگرداندن استخوانها به حالت اول خود)
-
تثبیت شکستگی
-
کاهش فشار وارد بر نخاع و اعصاب
-
بازگرداندن زودهنگام دامنه حرکتی
بسته به نوع شکستگی، پزشک ممکن است این عمل جراحی را به روش قدامی (جلویی)، جانبی (کناری) و (پشتی) و یا ترکیبی از هر سه روش انجام دهد. در عمل جراحی ستون فقرات وسایل تخصصی مختلفی به کار میرود که شامل پیچ و پلاک، میله و محفظه تثبیتکننده ستون فقرات میشود.
اینجا را کلیک کنید 👇👇
www.televisit24.com
تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.