تب به حالتی گفته می شود که دمای بدن انسان به بالای ۳۶-۳۷ درجه سانتی گراد می رسد. تب یک علامت پزشکی عادی است.
عناوین دیگر این بیماری، هیپرپیرکسی و هیپرترمی کنترل شده است.
همان طور که دمای بدن بالا می رود، فرد ممکن است احساس سرما کند، تا وقتی که دما ثابت مانده و دیگر بالا نرود. دمای طبیعی بدن انسان ممکن است تحت تاثیر عواملی مثل خوردن، ورزش کردن، خواب و اینکه چه موقع از روز است، تغییر کند.
دمای بالای بدن یا تب، یکی از راه هایی است که سیستم ایمنی تلاش می کند با عفونت مبارزه کند. معمولا دمای بالای بدن به فرد کمک می کند تا عفونت را بر طرف کند. با این وجود دما ممکن است بیش از حد بالا رفته و باعث تب جدی و عوارض جانبی شود.
هیپرپیرکسی اصطلاحی برای تشریح تب بسیار شدید است. ملاک پزشکی برای هیپرپیرکسی هنگامی مصداق پیدا میکند که دمای بدن فرد به بیش از 106.7 درجه فارنهایت یا 41.5 درجه سانتیگراد رسیده باشد.
برخی پزشکان این ارقام را برای اندازهگیری تب بسیار شدید کاهش میدهند و افرادی را مشمول این وضعیت میدانند که دمای بدن آنها 106.1 درجه فارنهایت یا 41.1 درجۀ سانتیگراد یا بالاتر باشد.
تبها، شامل تبهای بسیار بالا، به خودی خود بیماری یا علت بیماری محسوب نمیشوند. در عوض، آنها علامتی از مشکلات دیگر مثل عفونت یا آسیب دیدگی هستند. اغلب تبها بر اثر عفونتهای ویروسی یا میکربی رخ میدهند. به هر جهت، در هیپرپیرکسی، موضوع همیشه چنین نیست.
هیپرپیرکسی یک فوریت پزشکی محسوب میشود و نیاز به مداخلۀ فوری از سوی متخصصان مراقبتهای پزشکی دارد.
هیپرپیرکسی یا تب بسیار شدید چیست؟
در هیپرپیرکسی و اغلب دیگر موارد تب، مغز به بدن میگوید که دمای پایۀ خود را بیش از میزان نرمال افزایش دهد. بدن به پیام مغز پاسخ میدهد و دمای آن به سطح پایۀ تازهای افزایش مییابد. این واکنش به طور معمول بر اثر بروز عفونت یا صدمه رخ میدهد.
هیپرپیرکسی با هیپوترمی تفاوت دارد، که اصطلاحی پزشکی برای افزایش کنترل نشدۀ دمای بدن بر اثر مقدار زیاد گرمای تولید شده در بدن است.
در هیپوترمی، مغز تنظیم کنندۀ افزایش حرارت بدن نیست به شیوهای که این کار را در مورد سایر تبها انجام میدهد. بیشتر این بدن است که نمیتواند گرمای ناشی از علل محیطی را تعدیل کند و بنابراین دچار گرمای بیش از حد میشود.
موارد گرمای استروک به علت هیپوترمی است و نه ناشی از هیپرپیرکسی.
علل تب بسیار بالا
معمولاً موارد هیپرپیرکسی به عفونتهای ویروسی یا باکتریایی مرتبط است. برخی از دیگر علل در این مورد شامل موارد زیر است:
خونریزی داخل جمجمه در برخی موارد، خونریزی مغزی که زیر عنوان خونریزی اینتراکرانیال شناخته میشود باعث هیپرپیرکسی میگردد. تصادفات یا دیگر انواع تروما و سکته مغزی محتملترین علل خونریزی داخل جمجمهای هستند. خونریزی مغزی میتواند به یک ناحیۀ مغز به نام هیپوتالاموس آسیب برساند، که مسؤول تنظیم دمای بدن است.
سپسیس یا عفونت خون
در موارد نادر سپسیس یا عفونت خون میتواند سبب هیپرپیرکسی شود. سپسیس یک پاسخ بالقوه کشنده به عفونت از سوی سیستم ایمنی است. پاسخ مقهور کننده سیستم ایمنی به خون میرسد که میتواند باعث نارسایی یا صدمه دیدن ارگانهای بدن شود.
آنستزی یا بیهوشی
مردم ممکن است به عنوان یک عارضۀ جانبی مستقیم بیهوشی عمومی دچار هیپرپیرکسی شوند، که زمانی بروز میکند که یک بیماری عضلانی نهفته یا اصلی در بیمار وجود دارد. در این موارد، دمای بدن فرد در همان حال که وی تحت بیهوشی عمومی قرار دارد به سرعت افزایش پیدا میکند، و نیازمند تنظیمات مجدد از سوی پزشکان است تا دمای بدن بیمار به حالت طبیعی برگردد.
تب بسیار شدید کودکان
بیماری یا سندرم کاوازاکی یک علت بالقوه برای بروز هیپرپیرکسی به ویژه در کودکان است. سندرم کاوازاکی سبب بروز التهاب شریانهای متوسط در سراسر بدن میشود. یک نشانۀ بروز سندرم کاوازاکی تب بالا است که در صورت عدم درمان به هیپرپیرکسی تبدیل میشود.
علایم هیپرپیرکسی
علایم هیپرپیرکسی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، و به میزان ادامۀ وضعیت و تشدید آن بستگی دارد. علایم اولیه شامل موارد زیر است:
• افزایش تشنگی
• تعریق بیش از حد
• گیجی
• گرفتگیهای عضلانی
• خستگی مزمن و بیحالی
• تهوع
• سبکی سر
وقتی دمای بالای بدن ادامه پیدا میکند یا تشدید میشود، شدت علایم میتواند افزایش یابد. این وضعیت میتواند منجر شود به:
• سردرد
• انقباض مردمک چشم
• گیجی خفیف
• پریدگی رنگ، مرطوب شدن و خنکی پوست
• استفراغ یا آشوب معده
• کاهش ادرار یا عدم توانایی ادرار کردن
در طولانی مدت در دمای بدن بیش از 41.1 درجه سانتیگراد بدن، علایم زیر ممکن است بروز کنند:
• گیجی بیش از حد
• از دست دادن حالت خودآگاهی
• تنفس سریع و کمعمق
• خشکی، داغی و قرمزی پوست
• ضربان تند و ضعیف
• گشاد شدن مردمک چشم
• تشنج
درمان تب بیش از 41.1 درجه برای پیشگیری از عوارض درازمدت یا مرگ حیاتی است.
درمان
در مواردی که هیپرپیرکسی ناشی از بیماری دیگری است، درمان آن بیماری معمولاً سبب پایین آمدن دمای بدن میشود.
وقتی دمای بدن شروع به رسیدن به 41.1 درجه و بالاتر میکند، درمان خود تب و همچنین علت اصلی بروز آن ضروری است. درمان مستقیم هیپرپیرکسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• گذاشتن یک اسفنج خنک یا سرد روی پوست
• سیراب کردن بدن از طریق وریدی یا از راه نوشیدن
• استفاده از داروهای کاهش دهندۀ تب مثل دانترولن
در موارد هیپرپیرکسی بدخیم ناشی از بیهوشی عمومی، دکترها نیازمند طی یک سری مراحل برای کاهش میزان تب بیمار هستند.
تشخیص هیپرپیرکسی
تشخیص هیپرپیرکسی با استفاده از یک دماسنج انجام میشود. اگر عدد روی دماسنج دمای بالاتر از 41.1 درجه سانتیگراد را نشان دهد، این نشانگر وجود علایم هیپرپیرکسی در فرد خواهد بود.
از آنجا که هیپرپیرکسی خود یک تشخیص محسوب نمیشود و صرفاً علامتی از یک مشکل بزرگتر است، یافتن علت اصلی بروز تب بالا مهمتر و اغلب اوقات چالشبرانگیزتر است.
دکتر وضعیت فیزیکی بیمار را ارزیابی میکند و برای از تشخیص خارج کردن علل شایع بروز تب بالا تستهایی انجام میدهد. این تستها ممکن است موارد زیر را شامل شوند:
• تستهای خون برای بررسی علایم عفونت
• بررسی تصاویر مغز برای ارزیابی احتمال بروز خونریزی داخل جمجمه
انجام تستهای دیگر به میزان زیادی وابسته به علایمی است که در فرد بروز میکند.
اگر تب درمان نشود و دمای بدن شخص به سطح ایمنی کاهش پیدا نکند، هیپرپیرکسی میتواند سبب بروز آسیبهای مغزی دایمی یا حتی مرگ فرد شود.
به هر جهت، در اغلب موقعیتها، درمان صحیح میتواند تب را به صورت ایمن در فرد کاهش دهد، که این به پزشکان فرصت میدهد تا بیماری اصلی مسبب هیپرپیرکسی را تشخیص داده و درمان کنند.
امیدواریم که توانسته باشیم به این پرسش (تشخیص و درمان تب بسیار بالا) پاسخ مناسب داده باشیم. همچنین می توانید سوالات خود را از طب اورژانس یا پزشک عمومی در تله ویزیت بپرسید.
با واردشدن در سایت www.TeleVisit24.com تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.