اختلال پیکا: درک علل، علائم و درمان
پیکا چیست؟
پیکا یک اختلال خوردن است که با احساس یا ولع مداوم مشخص می شود که باعث می شود چیزهایی بخورید که ارزش غذایی ندارند، مانند خاک یا رنگ. اکثر افراد مبتلا به این عارضه فقط یک ماده دارند که به طور مداوم می خورند، اما برخی از افراد چیزهای زیادی می خورند.
علل پیکا
محققان و پزشکان نمیدانند که چه چیزی باعث پیکا میشود، اما گاهی اوقات میتواند ناشی از یک مشکل پزشکی دیگر، مانند کمخونی فقر آهن یا سایر کمبودهای تغذیهای باشد.تشخیص اینکه چند نفر با پیکا زندگی می کنند سخت است، اما برخی از گروه های مردم میزان بیشتری از آن را دارند.
به طور کلی، به نظر می رسد که کمی بیش از 1٪ از بزرگسالان و تا 5٪ از کودکان رفتارهای پیکا دارند. برخی از کشورهایی که فقر غذایی در آنها وجود دارد ، مردم نمی دانند چه زمانی و از کجا ممکن است غذا تهیه کنند ، ممکن است نرخ پیکا بالاتری داشته باشند.بر اساس برخی مطالعات تا 10٪.، افراد مبتلا به اختلالات فکری یا رشدی ممکن است نرخ پیکا بالاتری داشته باشند همینطورهر کسی میتواند به پیکا مبتلا شود، اما به نظر میرسد برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.
آنها شامل افرادی می شوند که باردار هستند یا دارای موارد زیر هستند:
کم خونی داسی شکل
اختلالات سلامت روان
اختلال طیف اوتیسم
تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو)
اختلال در کندن پوست
صرع
استرس یا اضطراب
سایر عوامل خطر عبارتند از:
رفتارهای آموخته شده یا فرهنگی
وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین
بی توجهی به کودک یا سایر شرایط منفی
علائم پیکا
تنها یک علامت پیکا وجود دارد ، ولع خوردن و خوردن چیزهایی که غذا نیستند و ارزش غذایی یا فایده ای ندارند. این هوس باید حداقل برای یک ماه وجود داشته باشد.
افراد مبتلا به پیکا گاهی چه می خورند؟
کسی که پیکا دارد تقریباً هر چیزی را می تواند بخورد. به طور معمول، این فقط یک مورد است، اما برخی افراد ممکن است بیش از یک مورد ترجیحی داشته باشند. اگرچه می تواند تقریباً هر چیزی باشد، رایج ترین چیزهایی که مصرف می شوند عبارتند از:
خاکستر
پودر بچه یا تالک
گچ
زغال چوب
خاک رس، خاک
تفاله قهوه
مداد رنگی
پوسته تخم مرغ
مدفوع (مدفوع) از هر نوع
مو، نخ
یخ
مواد لباسشویی
رنگ
کاغذ
سنگریزه ها
غذای حیوانات خانگی
صابون
پشم یا پارچه
تشخیص پیکا
هیچ آزمایشی برای پیکا وجود ندارد، بنابراین پزشک تشخیص را بر اساس شرح حال انجام می دهد . اینکه بیمار چه چیزی خورده است و برای چه مدت خورده است. اینها مواردی هستند که یک پزشک هنگام ارزیابی فردی برای پیکا در نظر می گیرد:
سن فرد. برای مثال، طبیعی است که کودکان خردسال اشیایی را در دهان خود بگذارند و گاهی آنها را ببلعند. با این حال، هنگامی که کودک این مرحله را پشت سر بگذارد، دیگر مرحله رشد نیست.اگر تأخیرهای فکری یا رشدی وجود داشته باشد که می تواند باعث شود فرد مواد غیرخوراکی مصرف کند.اگرچه هیچ آزمایشی برای این وضعیت خاص وجود ندارد، اما پزشک احتمالاً آزمایشاتی را تجویز می کند تا ببیند آیا خوردن این مواد غیرغذایی آسیبی به همراه داشته است یا خیر.
آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا عدم تعادل الکترولیت، کم خونی، سرب (از رنگ)، عفونت و موارد دیگر وجود دارد یا خیر.
آزمایش مدفوع می تواند نشان دهد که آیا انگل وجود دارد یا خیر.
آزمایش های تصویربرداری (مانند اشعه ایکس) می تواند نشان دهد که آیا انسداد روده وجود دارد یا خیر.
درمان پیکا
هیچ درمانی برای پیکا وجود ندارد و هیچ دارویی برای آن وجود ندارد. اگرچه این وضعیت در برخی افراد از بین می رود. به عنوان مثال، هنگامی که این بیماری در دوران بارداری ظاهر می شود، اغلب پس از تولد نوزاد از بین می رود. اگر این عارضه به دلیل کمبود چیزی در رژیم غذایی ایجاد شده باشد، گاهی اوقات رفع این کمبود باعث از بین رفتن پیکا می شود.
برخی از افراد به انواع خاصی از درمانها پاسخ میدهند، اما اگر این درمانها مؤثر واقع نشد، تنها راه برای جلوگیری از خوردن یک وعده غیرخوراکی این است که فرد را از آن دور نگه دارید.عوارض بالقوه زیادی برای پیکا وجود دارد، مانند:
مسمومیت با سرب :برخی از اقلام، مانند تراشه های رنگ، ممکن است حاوی سرب یا سایر مواد سمی باشند. در کودکان، این می تواند منجر به ناتوانی های یادگیری و آسیب مغزی شود.
سوء تغذیه: خوردن اشیاء غیر خوراکی می تواند در خوردن غذای سالم اختلال ایجاد کند.
انسداد روده کوچک یا بزرگ : خوردن اشیایی که قابل هضم نیستند، مانند سنگ، می تواند باعث یبوست و انسداد شود. اجسام سخت یا تیز (مانند گیره های کاغذ یا ضایعات فلزی) می توانند پوشش مری یا روده را پاره کنند.
عفونت ها باکتری ها یا انگل های ناشی از خاک یا اشیاء دیگر می توانند باعث عفونت های جدی شوند که برخی از آنها می توانند به کلیه ها یا کبد آسیب برسانند.
آسیب های دهان یا دندان:تلاش برای جویدن اقلام سفت می تواند باعث ایجاد ترک در دندان ها یا آسیب های دهان شود.
منبع: webmd