بلفاریت، بیماری شایع چشم

بلفاریت، اصطلاح پزشکی برای پلک های تحریک شده و متورم، یک بیماری شایع چشم است. این یک بیماری مزمن است، اما مسری نیست. اگر پوست چرب یا بیماری های پوستی خاصی دارید، ممکن است بیشتر به بلفاریت مبتلا شوید.

بلفاریت اصطلاحی برای التهاب است، اما می تواند منجر به عفونت در چشم شما شود. با این حال، بیشتر موارد بلفاریت مسری نیستند. آنها به احتمال زیاد منجر به نابینایی نمی شوند.

بلفاریت چقدر شایع است؟

بلفاریت معمولاً بزرگسالان و کودکان هر دو جنس را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، یک شکل - بلفاریت استافیلوکوکی - عمدتاً بر زنان و افراد در بدو تولد به زنان اختصاص داده شده است. این در حدود 80 درصد موارد صادق است.

انواع بلفاریت

دو نوع بلفاریت وجود دارد، بسته به اینکه در کجای پلک شما قرار دارد. آنها عبارتند از:

بلفاریت قدامی: این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت بیرونی جلوی پلک، جایی که مژه‌ها از پلک‌های شما بیرون می‌آیند، قرمز یا تیره‌تر و متورم باشد، یا زمانی که روی مژه‌هایتان شوره سر دارید.

بلفاریت خلفی: این نوع زمانی اتفاق می افتد که غدد میبومین تولید کننده چربی در زیر پلک شما روغن غلیظ/ناسالم تولید می کنند.

علائم و نشانه های بلفاریت چیست؟

علائم و نشانه های مختلفی از بلفاریت وجود دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

پلک های متورم و/یا پلک های چرب.
چشم های قرمز و تحریک شده که خارش یا سوزش دارند.
پوسته شدن مژه ها و گوشه پلک ها، باعث می شود پلک های شما به هم بچسبند.
پوسته های پوست اطراف چشم و پلک شما جمع می شود.
خشکی چشم یا اشک ریزش زیاد.
پلک زدن بیش از حد.

سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فتوفوبیا (حساسیت به نور).
تاری دید .
ریزش مژه.

چه چیزی باعث بلفاریت می شود؟

اگر مشکلاتی با غدد میبومین که روغن‌های موجود در اشک‌ها را تولید می‌کنند، برخی بیماری‌های پوستی یا عفونت‌ها مشکل دارید، بلفاریت ممکن است رخ دهد.

علل بلفاریت قدامی

آکنه روزاسه : روزاسه باعث التهاب پوست صورت می شود که می تواند شامل پلک های شما نیز شود.

آلرژی : آلرژی به محلول لنزهای تماسی، قطره های چشمی یا آرایش می تواند باعث تحریک شود.

شوره سر (درماتیت سبورئیک) : پوسته پوسته شدن شوره سر می تواند پلک ها را تحریک کرده و باعث التهاب شود.

خشکی چشم : مجاری اشک خشک می تواند مقاومت باکتریایی را تغییر دهد و در نتیجه عفونت ایجاد کند.

شپش یا کنه در مژه ها (دمودیکوز) : شپش یا کنه دمودکس می تواند فولیکول ها و غدد مژه را در چشم شما مسدود کند. یک مطالعه نشان داد که 30 درصد از افراد مبتلا به بلفاریت مزمن، کنه دمودکس داشتند.

علل بلفاریت خلفی

اختلال عملکرد غدد میبومین (MGD) : زمانی که روغن غدد میبومین آزادانه جریان نداشته باشد، ممکن است دچار خشکی چشم شوید که می تواند منجر به التهاب و عفونت شود.

آکنه روزاسه.

شوره سر.

سایر عوامل خطر برای ایجاد بلفاریت چیست؟

علاوه بر داشتن روزاسه و شوره سر، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به بلفاریت باشید اگر:

دیابت داشته باشند.
از لنزهای تماسی استفاده کنید.
در معرض مواد محرک مانند گرد و غبار و مواد شیمیایی هستند.
در محیط های خشک کار کنید یا زندگی کنید.
تعداد زیادی میکروب دارید که به طور معمول روی پوست شما زندگی می کنند.
آرایش را به طور کامل پاک نکنید.
پوست چرب داشته باشید.
از داروهای خاصی مانند داروهای درمان سرطان استفاده می کنند.
یائسگی یا تغییرات هورمونی را پشت سر می گذارید.

بلفاریت چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایش واحدی برای بلفاریت وجود ندارد. اما چند مرحله وجود دارد که پزشک متخصص چشم شما ممکن است انجام دهد تا متوجه شود آیا بلفاریت دارید و نوع آن چیست.

درمان

درمان بلفاریت شما به نوع بلفاریت شما که شامل آنتی بیوتیک، ضد التهاب و تعدیل کننده های ایمنی می باشد، بستگی دارد.

عوارض:

شالازیون : شالازیون یک برآمدگی/تورم کوچک و بدون درد پلک است.

زخم قرنیه (کراتیت): زخم روی قرنیه می‌تواند ناشی از عفونت طولانی مدت یا تورم پلک باشد.

مشکلات پلک: مژه ها ممکن است به دلیل بلفاریت مزمن بریزند، در جهت های عجیب رشد کنند یا روشن شوند.

چشم صورتی (ورم ملتحمه) : برخی از انواع بلفاریت ممکن است به چشم صورتی مزمن تبدیل شوند.

گل مژه : گل مژه یک برآمدگی قرمز و دردناک پلک در نزدیکی مژه است.

مشکلات لایه اشک: اشک در تعادل ظریف مخاط، روغن و آب وجود دارد تا چشمان شما را مرطوب و محافظت کند. اگر بقایای پوست یا چربی تجمع پیدا کند و باعث تحریک شود، ممکن است خشکی چشم یا اشک ریزش بیش از حد ایجاد شود.

چگونه از بلفاریت پیشگیری کنم؟

بسیاری از موارد بلفاریت قابل پیشگیری نیستند. برخی از عوامل خطر برای بلفاریت، مانند برخی بیماری های پوستی، خارج از کنترل شما هستند. در اینجا اقداماتی وجود دارد که می توانید هر روز برای کمک به علائم انجام دهید:

دست ها، صورت و پوست سر خود را تمیز نگه دارید.
سعی کنید خارش چشم یا صورت خود را لمس نکنید. در صورت لزوم از دستمال تمیز استفاده کنید.
قبل از خواب تمام آرایش چشم را پاک کنید.
اشک یا قطره چشم اضافی را با دستمال تمیز پاک کنید.
به جای لنزهای تماسی از عینک استفاده کنید تا زمانی که وضعیت برطرف شود.
اگر خشکی چشم دارید و پزشکتان موافق است از اشک مصنوعی استفاده کنید.
برای شستن موها از شامپوی ضد شوره استفاده کنید.

منبع: Blepharitis (Eyelid Inflammation): Causes & Treatment