رانیتیدین در علوم دارویی به دسته آنتی‌هیستامین‌های نوع ۲ تعلق دارد که منجر به کاهش میزان تولید اسید معده می‌شود.
این دارو برای معالجه و جلوگیری از زخم معده و روده و همچنین مواردی‌که در تولید اسید معده بیشتر از حد نرمال است مورد استفاده قرار می‌گیرد.
رانیتیدین همچنین برای درمان بیماری رفلاکس معده و سایر شرایطی استفاده می‌شود که در آن اسید از معده به داخل مری بازگشته و باعث سوزش قلب شود.
چه کسانی رانیتیدین مصرف نکنند؟
توصیه می‌شود افرادی‌که به بیماری‌های کلیوی و یا کبدی مبتلا هستند از پزشک معالجشان بخواهند تا داروی دیگری را برای آن‌ها تجویز کند.
استفاده از رانیتیدین همچنین خطر ابتلا به ذات‌الریه را افزایش می‌دهد. علائم این بیماری شامل درد قفسه سینه، احساس تنگی نفس و سرفه شدید همراه با مخاط سبز یا زرد است که در صورت مشاهده بیمار حتماً باید پزشک معالج نسبت به این موضوع آگاه شود.
عوارض استفاده از رانیتیدین چیست؟
استفاده بلندمدت و بدون تجویز پزشک می‌تواند عوارض جانبی جدی را برای مصرف‌کننده به‌همراه داشته باشد که از آن جمله می‌توان به معده درد، تب و لرز، سرفه همراه با مخاط، احساس تنگی نفس، کند یا تند شدن ضربان قلب، خواب‌آلودگی و سرگیجه، اسهال، یبوست، بی‌خوابی و حتی کاهش میل جنسی اشاره کرد.
نکات قابل توجه برای مصرف رانیتیدین
در زمان مصرف رانیتیدن توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
از آنجا که کشیدن سیگار ترشح اسید معده را زیاد می‌کند مصرف همزمان آن با رانیتیدین تأثیر دارو را کم و یا منجر به بدتر شدن وضعیت بیمار می‌شود.
در صورت داشتن وزن بالا و رژیم غذایی برای کاهش وزن به‌دلیل کاهش فشار بر معده برای ترشح اسید، عملکرد رانیتیدین بهتر خواهد بود.
بهتر است در زمان مصرف این دارو از موادغذایی همچون گوجه فرنگی، نعنا، نوشیدنی‌های گرم و کافئین‌دار که ترشح اسید معده را افزایش می‌دهد پرهیز کنید.
از آنجا که مصرف مایعات و غذا‌های آبکی اسید معده را رقیق می‌کند توصیه می‌شود علاوه بر مصرف رانیتیدین مصرف مایعات در برنامه غذایی قرار گیرد.
نکته قابل توجه در ذکر عوارض جدی این دارو که بعضاً به ندرت اتفاق می‌افتد این است که این دارو به‌عنوان یکی از پرمصرف‌ترین دارو‌ها در کشور شناخته می‌شود و دانستن عوارض آن می‌تواند علائم هشداردهنده برای افرادی باشد که مصرف بی‌رویه و خارج از دستور پزشک برای آن‌ها تبدیل به عادت شده است.