آنچه باید درباره میوکلونوس بدانید

 میوکلونوس یا (Myoclonus) به پرش یا حرکت سریع و غیر‌ارادی عضله گفته میشود. سکسکه یک نوع بسیار رایج از میوکلونوس یا پرش عضلانی است. حرکت ناگهانی بدن در خواب، که اکثرا افراد خواب می‌بینند که در حال سقوط هستند نیز نوعی از پرش عضلانی است. میوکلونوس یک بیماری نیست و بندرت باعث ایجاد مشکل یا نشان دهنده بیماری است. این حالت در افراد سالم نیز مشاهده می‌شود.

سایر اشکال مختلف پرش عضلانی ممکن است اختلال در سیستم عصبی مانند صرع، بیماری متابولیک یا واکنش به دارو باشد. در حالت ایده‌آل، درمان علت اصلی ایجاد پرش در عضله به کنترل علایم کمک می‌کند. اگر علت آن ناشناخته باشد یا نتوان آن را درمان کرد، شیوه‌های درمانی و مدیریتی برای کاهش اثرات آن در حفظ کیفیت زندگی در دستور کار قرار خواهد گرفت.

میوکلونوس خواب در مراحل اولیه خواب به خصوص در لحظه خوابیدن رخ می دهد و ممکن است اتفاقی باشد یا توسط محرک های خارجی مانند سر و صدا، حرکت یا نور تحریک شود.

میوکلونوس شبانه، که به آن اختلال حرکتی دوره ای اندام (PLMD) نیز گفته می شود، شامل حرکات تکراری پاها در هنگام خواب یا حتی بیداری است. احتمالا چندین بار در دقیقه رخ دهد. این می تواند به صورت متناوب روی اندام ها تأثیر بگذارد.

اختلال حرکتی دوره ای اندام معمولاً هر دو طرف را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد و باعث خم شدن مچ دست، آرنج و گاهاً پا می شود. شاید به طور مکرر رخ دهد اما برای مدت طولانی در طول شب نیز برطرف شود.

 

افراد مبتلا به میوکلونوس اغلب علائم و نشانه‌های خود را بصورت یک گرفتگی، پرش یا اسپاسم بیان می‌کنند که بصورت:

  • ناگهانی
  • مختصر
  • غیرارادی
  • لرزش و رعشه
  • متغیر در شدت و فرکانس
  • متمرکز در یک نقطه از بدن یا کل بدن
  • گاهی اوقات به اندازه ای شدید می شود که در خوردن، ایستادن یا رله رفتن اختلال موقت ایجاد می کند.
  • لرزش ناگهانی بازوها، پاها یا تنه
  • اسپاسم عضلانی موضعی یا گسترده
  • کشیدگی عضلانی شوک مانند که برای مدت کوتاهی ادامه دارد.
  • اسپاسم عضلانی که در پاسخ به محرک های خارجی اتفاق میفتد.


    علل

میوکلونوس ممکن است ناشی از انواع مشکلات اساسی باشد. پزشکان اغلب انواع مختلفی از پرش عضلانی را بر اساس علل به وجود آورنده آنها به چند دسته تقسیم می‌کنند. درمان برای هر نوع ممکن است متفاوت باشد. انواع پرش یا تیک عضلانی عبارتند از:

میوکلونوس‌فیزیولوژیک (Physiological myoclonus)

این نوع از گرفتگی عضلانی در افراد کاملا سالم نیز اتفاق می‌افتد و به ندرت نیازمند درمان است. برخی از مثال های نوع فیزیولوژیک عبارتند از:

  • سکسکه
  • احساس سقوط در خواب
  • احساس لرزش ناگهانی یا پرش عضو هنگام عصبانیت، خشم یا اضطراب
  • پرش عضلات نوزاد در هنگام خواب

میوکولونوس ضروری (Essential myoclonus)

این پرش ناگهانی و به طور خودبخودی اتفاق می‌افتد، معمولا بدون علائم دیگر و بدون ارتباط با بیماری‌های زمینه‌ای دیگر است. علت آن اغلب ادیوپاتیک یا ناشناخته و یا حتی در بعضی موارد ارثی است و از والدین به ارث برده می‌شود.

میوکلونوس‌صرعی (Epileptic myoclonus)

به عنوان یکی از نشانه صرع شناخته می‌شود.

میوکلونوس‌ثانویه (Symptomatic (secondary) myoclonus)

پرش‌های عضلانی که نتیجه و نشانه یک بیماری یا اختلال در بدن است. مثلا ممکن است نشانه ای از بیماری های زیر باشد:

  • آسیب به سر و یا نخاع
  • عفونت منتشر در بدن
  • نارسایی‌های کلیه یا کبد
  • مسمومیت شیمیایی یا مواد مخدر
  • کمبود طولانی مدت اکسیژن
  • واکنش دارویی
  • شرایط التهابی ناشی از بیماری های خود ایمنی
  • اختلالات متابولیک

برخی از شرایط سیستم عصبی که منجر به بروز میوکلونوس ثانویه می‌شود عبارتند از:

  • سکته مغزی
  • تومور مغزی
  • بیماری هانتینگتون
  • بیماری Creutzfeldt-Jakob
  • بیماری آلزایمر
  • بیماری پارکینسون
  • دژنراسیون کورتیکوباسال
  • دمانس فرانتوتمپورال
  • آتروفی سیستم‌های چندگانه

 

درمان

در بیشتر موارد، اگر خواب نسبتاً طبیعی باشد، درمان لازم نیست. اعتقاد بر این است که این یک بیماری خوش خیم است، به این معنی که هیچ تأثیری کوتاه مدت یا بلند مدت بر سلامت یا رفاه برای فرد مبتلا ندارد.

درمان هر بیماری زمینه ای که به میوکلونوس کمک کند می تواند در کاهش اسپاسم عضلانی ناخواسته موثر باشد. اگر علت آن ناشناخته باشد، پزشک علائم را همانطور که ظاهر می شود درمان می کند

داروها

پزشک برای التیام علایم و یا کاهش اثرات آن‌ها برخی دارو تجویز می‌کند. از جمله داروهایی که برای درمان علایم میوکلونوس تجویز می‌شوند داروهای آرامبخش هستند. کلونازپام به عنوان یک داروی آرامبخش، رایج‌ترین دارو برای مبارزه با علائم پرش در عضله است. کلونازپام ممکن است عوارض جانبی مانند از دست دادن هماهنگی و خواب آلودگی ایجاد کند.

تزریق

تزریق بوتاکس در عضله ای که مدام دچار پرش می شود نیز ممکن است برای از بین رفتن علایم پرش کارساز باشد. با تزریق بوتاکس بطور موقت پرش از بین میرود هر چند مکن است دوباره از سر گرفته شود.

عمل جراحی

اگر علائم پرش در عضله به علت وجود تومور یا ضایعه در مغز یا نخاع شما ایجاد شود، ممکن است جراحی به عنوان یک گزینه درمانی در نظر گرفته شود. افرادی که در ناحیه صورت و گوش علایم پرش را تجربه می‌کنند نیز ممکن است کاندید جراحی باشند.

 


👇 اینجا را کلیک کنید 👇

www.TeleVisit24.com

تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.

نظرات