راش یا بثورات پوستی واژینال معمولا به دلیل واکنش های آلرژیک، بیماری های منتقله جنسی و به هم خوردن تعادل قارچ ها یا باکتری ها در اطراف واژن بروز می کنند. اگر چه این واکنش های پوستی آزار دهنده اند اما به ندرت خطرناکند و به راحتی درمان می شوند.
راش واژن معمولاً نه در واژن بلکه روی فرج (مادگی) ظاهر می‌شود. راش در این ناحیه می‌تواند باعث درد شدید و ناراحتی شدید به ویژه در زمان نشستن یا رابطه جنسی شود.
واژن قسمت داخلی ناحیه تناسلی زنانه است که در آن والوا (فرج، مادگی) قسمت خارجی ناحیه است که دهانه واژن را احاطه کرده است. این ترکیب به همراه لابیا آنچه را تشکیل می‌دهد که بسیاری از مردم آن را واژن می‌نامند.
علل راش واژن
دلایل متعددی برای ایجاد راش در این قسمت مطرحند و چند نوع راش وجود دارد. در ادامه انواع متداول تشریح شده‌اند.
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی می‌تواند باعث شود تا شخص با یک راش در ناحیه تناسلی مواجه گردد. از آنجا که پوست ناحیه واژن ممکن است حساس‌تر از جاهای دیگر روی بدن باشد، زنان ممکن است بدون دچار شدن به راش در قسمت‌های دیگر بدن در قسمت مزبور گرفتار راش شوند. علایم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• سرخی و خارش
• ورم و تاول
• خشکی و غده
اغلب اوقات این واکنش ممکن است نتیجه تغییراتی در محصولات مورد استفاده در توالت یا مواد شوینده باشد. در این سناریو، شخص قادر است تا راش را با برطرف کردن عامل آلرژن (آلرژی‌زا) از بین ببرد. در موارد جدی‌تر شخص می‌تواند برای درمان التهاب از استروئیدهای موضعی استفاده کند.
عفونت باکتریایی
وقتی چیزی باعث مختل شدن تعادل باکتریایی نرمال واژن می‌شود، شخص ممکن است دچار عفوت باکتریایی شود که به نام واژینوزیس باکتریایی نیز شناخته می‌شود.
این وضعیت برای مثال ممکن است در صورت استفاده از دوش واژینال بروز کند که می‌تواند تعادل باکتریایی ظریف واژن را تغییر دهد. علایم واژینوزیس باکتریایی عبارتند از:
• ترشح واژن باریک سفید یا خاکستری رنگ
• درد واژن، خارش واژن یا سوزش واژن
• بوی تند شبیه بوی ماهی به ویژه پس از رابطه جنسی
• سوزش در زمان ادرار کردن
• خارش در اطراف و ناحیه خارجی واژن
برخی اوقات، عفونت باکتریایی بدون مداخله پزشکی برطرف می‌شود اما شخص می‌تواند آن را با استفاده از آنتی‌بیوتیک نیز برطرف کند.
عفونت مخمری
کاندیدیازیس ولوُواژینال که به نام عفونت مخمری واژن نیز شناخته می‌شود یک اختلال شایع در سطح جهان است. بر مبنای اعلام CDC بیش از 75 درصد زنان دستکم یک بار در طول زندگی خود دچار عفونت مخمری می‌شوند. علایم آن عبارتند از:
• خارش مادگی
• ترشح واژن
• زخم واژن
• سوزش واژن
• ورم واژن
اختلال محیط طبیعی واژن می‌تواند محرک عفونت مخمری باشد بنابراین زنان می‌توانند از کاربرد صابون‌ها یا پاک‌کننده‌های معطر در ناحیه تناسلی خودداری کند.درمان شامل استفاده از کرم‌ها یا شیاف‌های غیر نسخه‌ای است. گهگاه شخص ممکن است به داروهای قوی نسخه‌ای نیاز داشته باشد.
سیفلیس
سیفلیس یک عفونت واگیردار جنسی است که معمولاً با زخم‌های سفت، گرد و بدون درد در ناحیه تناسلی شروع می‌شود.
این زخم‌های بسیار مسری هستند و دیگران ممکن است بر اثر با آنها دچار بیماری شوند. CDC سیفلیس را به چهار مرحله تقسیم می‌کند، که هر یک از این مراحل علایم خود را دارد. علایم مرحله دوم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• راش پوستی زبر، قرمز رنگ، یا قرمز – قهوه‌ای
• ورم گره‌های لنفاوی
• تب
• خستگی مفرط
• درد عضله
• ریزش مو
• گلودرد
در صورت عدم درمان پزشکی سیفلیس ممکن است به مرحله نهایی خود پیشرفت کند. این مرحله سیفلیس تریتیاری نامیده می‌شود، که می‌تواند بر قلب، مغز و دیگر ارگان‌های بدن تأثیر منفی بگذارد.
آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند سیفلیس را درمان کند. هر قدر درمان زودتر آغاز شود فرجام آن بهتر خواهد بود زیرا پزشکان نمی‌توانند صدمات ایجاد شده بر اثر درگیری با سیفلیس را معکوس کنند.
گال
سازمان بهداشت جهانی برآورده کرده است که در هر بازه زمانی 200 میلیون نفر در سطح جهان دچار گال هستند. گال در انسان یک آلودگی ناشی از انگل (پارازیت) است. یک هیره میکروسکپی با نقب زدن در پوست و تخمک‌گذاری باعث ایجاد گال می‌شود.
پس از آنکه بدن نسبت به پروتئین‌ها و زائدات هیره مزبور دچار واکنش آلرژیک می‌شود یک راش در محل نقب زدن هیره‌ها ایجاد می‌گردد. علایم عبارتند از:
• خارش
• برآمدگی‌های قرمز رنگ کوچک
• خطوط نقب گال در مسیر حرکت هیره‌ها
• زخم‌های پوستی
درمان گال معمولاً شامل استفاده از گال‌کُش موضعی است. WHO توصیه می‌کند که تمامی اعضاء خانواده به صورت همزمان تحت درمان قرار گیرند زیرا ممکن است افراد خانوار دچار عفونت شده باشند اما عفونت در آنان فاقد علامت باشد.
شپش زهاری
شپش زهاری یا "رشک" حشره‌ای انگلی است که در ناحیه تناسلی انسان زندگی می‌کند. آنها از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند و بسیار مسری هستند. علایم عبارتند از:
• خارش ناحیه آسیب دیده
• التهاب و تحریک‌پذیری، که ممکن است به علت خارش ناحیه درگیر رخ دهد
• پودر سیاه رنگی در لباس زیر شخص مبتلاء
• نقطه‌های سیاه خون روی پوست ناحیه واژن به علت گاز گرفته شدن توسط حشره
درمان شپش زهاری می‌تواند شامل لوسیون‌ها یا خمیر‌ها یا داروهای نسخه‌ای برای موارد مداوم باشد.
هرپس تناسلی
اگر کسی دچار ویروس هرپس سیمپلکس شود، همیشه درگیر آن باقی خواهد ماند اگرچه ممکن است این ویروس تا سال‌ها به حالت نهفته باقی بماند.
تا یک نفر از هر 5 نفر افراد بزرگسال ممکن است دچار هرپس تناسلی (تبخال تناسلی) شوند اما اکثر این افراد فاقد علامت بوده یا علایم معدودی دارند. این بدان معنی است که مردم ممکن است از ابتلاء خود به ویروس مزبور بی‌خبر باشند. علایم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• تاول‌های کوچک چسبیده به هم روی یک پایه سرخ رنگ
• زخم‌های سطحی
• تب
• سردرد
• درد عضلانی و رنجوری
اگرچه هیچ چیز نمی‌تواند از عود هرپس تناسلی پیشگیری کند، داروهای ضد ویروس مثل اسیکلوویر، می‌توانند تا زمان گرفتن دارو از دوره‌های بیماری پیشگیری کنند.
زگیل تناسلی
زگیل تناسلی که به نام زگیل آنوجنیتال نیز شناخته می‌شود، نوعی ضایعات پوستی سطحی در ناحیه واژن است. پاپیلوماویروس انسانی محرک این بیماری بسیار مسری است که یک از انواع شایع بیماری‌های واگیردار جنسی محسوب می‌شود. علایم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• زگیل‌های برجسته گوشت رنگ به قطر چند میلی‌متر
• ضایعات زبر هموار
• خوشه‌ای از برآمدگی‌های شبیه به گل کلم که حالت تخت یا برآمده دارند و در نمای ظاهری صیقلی یا خشن به نظر می‌رسند.
این زگیل‌ها می‌توانند رنگهای مختلفی داشته باشند که طیفی از رنگ پوست خود شخص تا بنفش تیره، خاکستری یا قهوه‌ای را شامل می‌شود.
داروهای نسخه‌ای شامل انواع پماد و کرم می‌توانند زگیل‌های تناسلی را برطرف کنند.
اگر دارو مؤثر نباشد پزشک ممکن است از انجماد با نیتروژن مایع برای خشک و جدا کردن زگیل‌ها استفاده کند یا از روش‌های جراحی برای نابود کردن آنها استفاده نماید.
دیگر علل بالقوه
محرک‌های دیگر شامل موارد زیر به عنوان محرک‌های بالقوه برای راش تناسلی مطرحند:
• پسوریازیس (سوریازیس)
• لایکن اسکلروزیس (لیکن اسکلروز)
• اگزما
• لایکن سیمپلکس کرونیکوس
• لایکن پلانوس (لیکن پلان)
• والوار نئوپلازیا
• سرطان مادگی
چه هنگامی به پزشک مراجعه کنیم
اگر کسی متوجه وجود علایم یک راش نامعمول در ناحیه واژن یا مادگی خود شود به ویژه اگر این راش با درد یا ناراحتی همراه باشد باید به پزشک مراجعه کند.
اگر یک راش برگشت کننده باشد نیز شخص باید به پزشک مراجعه کند.
علل متعددی برای ایجاد راش در ناحیه واژن یا مادگی وجود دارد و همگی آنها مواردی جدی محسوب نمی‌شوند.
برخی از آنها را می‌توان در محیط خانه درمان کرد اما مابقی این راش‌ها نیاز به مداخله پزشکی دارند.
در صورتی که راشی در ناحیه تناسلی عامل نگرانی باشد زنان باید به پزشک متخصص مراجعه کنند.
امیدواریم که توانسته باشیم به این پرسش ( علل و درمان راش ناحیه واژن زنان ) پاسخ مناسب داده باشیم. همچنین می‌توانید سوالات خود را از پزشکان متخصص در تله ویزیت بپرسید.
👇 اینجا را کلیک کنید 👇
www.TeleVisit24.com
تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.