آیا قرص های کنترل بارداری باعث سرطان می شود؟

تقریباً 14 درصد زنان 15 تا 45 ساله در حال حاضر قرص کنترل بارداری مصرف می‌کنند. در حالی که کنترل هورمونی بارداری دارای فوایدی گذشته از پیشگیری از بارداری است، نگرانی‌هایی در مورد تأثیرگذاری آن بر خطر ابتلاء به سرطان وجود دارد. تحقیق عنوان می‌کند که اگرچه قرص‌های خوراکی کنترل بارداری به میزان کمی خطر سرطان‌ پستان و سرطان سرویکال را افزایش می‌دهند، در عین حال ممکن است ریسک سرطان اندومتریال، سرطان تخمدان، و سرطان کولورکتال را کاهش دهند.

داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و سرطان

داروهای ضد بارداری خوراکی، یا قرص‌های کنترل تولد، داروهای حاوی هورمون هستند که برای پیشگیری از بارداری مصرف می‌شوند. این داروها بر مبنای کاربرد یکی از هورمون‌های زیر یا هر دو فورموله شده‌اند:

استروژن و پروژسترون (پروژستین).

• ترکیب قرص‌های کنترل تولد حامل استروژن و پروژسترون

• داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی صرفاً پروژستین، یا "مینی قرص"، حاوی صرف پروژستین

در کنار پیشگیری از بارداری داروهای ضد بارداری خوراکی دارای طیفی از فواید سلامت مثل کاهش درد پریود، پیشگیری از کیست تخمدان، تنظیم چرخه عادت ماهانه و موارد دیگر هستند. به هر حال، به مانند هر داروی دیگری داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با طیفی از عوارض جانبی و خطرات همراهند.

بنابراین، آیا داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی باعث سرطان می‌شود؟ تحقیقات کنونی نشان می‌دهند که ارتباطی دوگانه بین داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و سرطان وجود دارد که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

سرطان پستان

در مورد زنان مصرف کننده قرص ترکیبی ریسک تشخیص ابتلاء به سرطان پستان، چه در طول مصرف و چه 10 سال پس از توقف مصرف قرص، اندکی بیشتر بود. به هر حال، تشخیص سرطان در زنانی که داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی مصرف کرده بودند از نظر بالینی کمتر از زنانی بود که هرگز این قرص را مصرف نکرده بودند.

سرطان سرویکال

در یک آنالیز بزرگ، محققان داده‌های بیش از 25.000 زن را در مورد ارتباط بین داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و خطر سرطان دهانه رحم بررسی کردند. آنالیز متون نشان داد که مصرف کنونی داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با افزایش خطر سرطان سرویکال مهاجم همراه است.

به علاوه محققان پی بردند که این ریسک به مرور زمان افزایش می‌یابد و در زنانی که به مدت 5 سال داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی مصرف کرده بودند ریسک مزبور بیشتر بود. خوشبختانه ریسک سرطان سرویکال پس از توقف مصرف قرص کاهش یافته بود، و پس از گذشت ده سال از عدم مصرف قرص افزایش ریسک مورد بحث دیگر مطرح نبود.

یک مرور سیستماتیک و متا آنالیز 19 مطالعه یافته‌های مزبور را تقویت کرده کرده عنوان می‌کنند که مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با افزایش خطر ابتلاء به سرطان سرویکال مرتبط است.

سرطان اندومتریال

در یک مطالعه اخیر بر روی ارتباط بین داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و سرطان اندومتریال، 36 مطالعه اپیدمیولوژیک مرور شد. خلاف سرطان پستان و سرطان دهانه رحم، این مطالعات پی بردند که مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با کاهش ریسک ابتلاء به سرطان اندومتریال همراه است.

نکته جالب توجه اینکه، مشخص شد استفاده طولانی‌تر از داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با کاهش بیشتر ریسک سرطان اندومتریال همراه است. همچنین پی برده شد که این کاهش ریسک تا بیش از 30 سال پس از توقف مصرف قرص ادامه دارد.

یک مطالعه سیستماتیک پیشین از این نتایج حمایت می‌کند. در این مرور، تمامی مطالعات به این نتیجه رسیده بودند که داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی باعث ایجاد نوعی اثر محافظتی در برابر سرطان اندومتریال می‌شود.

سرطان تخمدان

یک آنالیز مقدماتی 45 مطالعه به بررسی ارتباط بین مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی ریسک سرطان تخمدان پرداخت. بر مبنای نتایج این آنالیز، داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی باعث ایجاد یک اثر محافظتی در برابر سرطان تخمدان می‌شوند.

همانند مورد سرطان اندومتریال، این کاهش ریسک با افزایش مدت مصرف قرص مزبور بیشتر می‌شد. این اثر محافظتی تا بیش از 30 سال پس از متوقف کردن استفاده از این قرص ادامه می‌یابد.

سرطان کولورکتال

داشتن سابقه مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی با کاهش ریسک سرطان کولورکتال همراه است.

همانند مطالعات پیشتر ذکر شده، کاهش بالاتر ریسک با موارد استفاده طولانی مدت‌تر از قرص همراه بود. به طور مشخص، بالاترین میزان کاهش ریسک پس از مصرف قرص به مدت 42 ماه مشاهده شد.

یک آنالیز دیگر مطالعه مشاهده‌ای مقدماتی سلامت زنان فواید محافظتی مشابهی را در مورد داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی مشاهده کرده است. این مطالعه پی برد که مصرف کنندگان کنونی و سابق داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی در مقایسه با زنانی که هرگز از قرص کنترل بارداری استفاده نکرده‌اند در معرض ریسک کمتری برای ابتلاء به سرطان کولورکتال قرار دارند.

سرطان کبد

در حالی که چندین مطالعه وجود ارتباط بالقوه میان ریسک سرطان کبد و داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی را عنوان کرده‌اند، نتایج متناقض بوده‌اند. به هر حال، یک متا آنالیز مربوط به سال 2015 هیچ ارتباط قابل ملاحظه‌ای بین مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی و سرطان کبد ندیده است. همه مطالعات عنوانگر آن بوده‌اند که ارتباط بالقوه بین دو موضوع مورد بحث از نظر آماری معنی‌دار نبوده است.

داروهای ضد بارداری خوراکی چگونه بر ریسک سرطان تأثیر می‌گذارند

تحقیق نشان داده است که هورمون‌ها می‌توانند بر ریسک سرطان تأثیر بگذارند زیرا آنها راه تقسیم و تمایز سلول‌ها را تغییر می‌دهند. برای مثال، نشان داده شده است که در بافت پستان، هم استروژن و هم پروژستین باعث افزایش تقسیم سلولی می‌شوند. این می‌تواند توضیح دهنده چرایی افزایش ریسک سرطان پستان در مصرف انواع داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی ترکیبی باشد.

به هر حال چنین به نظر می‌رسد که در اندومتریوم، استروژن تقسیم سلولی را افزایش می‌دهد حال آنکه پروژستین تأثیر برعکس دارد. این موضوع توضیح می‌دهد که چرا داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی ترکیبی دارای اثر محافظتی بر روی برخی سرطان‌ها مثل سرطان اندومتریال هستند. این همچنین توضیح می‌دهد که چرا گزینه‌های کنترل بارداری صرفاً پروژستینی مثل مینی قرص با ریسک کمتری همراهند.

در نهایت عوامل متعددی غیر از هورمون‌ها، مثل دیگر کارسینوژن‌ها، ویروس‌ها، عادت مربوط به سبک زندگی و مابقی بر ریسک سرطان تأثیر دارند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم

اگر کسی در مورد ریسک سرطان مرتبط به مصرف داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی نگران باشد باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کند. پزشک می‌تواند تاریخچه پزشکی خانوادگی و شخصی فرد را برای کمک به تعیین ایمن‌ترین نوع داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی تعیین کند.

به عنوان جایگزین شخص می‌تواند استفاده از گزینه‌های غیر هورمورنی کنترل بارداری مثل موارد زیر را انتخاب کند:

• کاندوم مردانه یا زنانه

کاندوم راهی ایمن و مؤثر برای پیشگیری از بارداری است و هم برای مردان و هم برای زنان در دسترس است. کاندوم برای پیشگیری از بارداری بین 79 تا 97 درصد مؤثر است.

• روش آگاهی از باروری

این روش شامل استفاده از هورمون نبوده بلکه کاملاً بر پیگیری چرخه عادت ماهانه متمرکز است. در این روش شخص دمای بدن، مخاط سرویکال، و دیگر علایم را برای تعیین زمان خودداری از سکس دنبال می‌کند. آگاهی از باروری برای پیشگیری از بارداری تقریباً 76 تا 88 درصد مؤثر است.

• دیافراگم، کلاه سرویکال یا اسفنج

اینها روش‌های محبوب پیشگیری از بارداری پیش از مصرف قرص هستند. به هر حال، سه روش مزبور از اسپرم‌کش‌ها استفاده می‌کنند، که می‌توانند در برخی افراد به تحریک یا آزردگی منجر شوند. دیافراگم‌ها تا 96 درصد مؤثرند، و تأثیر اسفنج 91 درصد و کلاه سرویکال 86 درصد است.

• IUD غیر هورمونی

انواع IUD مسی تنها گزینه غیر هورمونی در بین انواع IUD هستند. خلاف IUD ایمپلنت یا هورمونی IUD مسی بدون استفاده از پروژستین عمل کنترل بارداری را انجام می‌دهد. این روش تا 99.9 درصد در کنترل بارداری مؤثر است.

داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی یکی از مؤثرترین راه‌های کنترل بارداری موجود در بازار بوده، و دارای برخی فواید دیگر برای سلامت نیز هستند. به هر حال، تحقیق عنوانگر آن است که داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی ممکن است با افزایش جزئی در ریسک سرطان پستان و سرطان سرویکال همراه باشند.

اما تحقیق همچنین عنوان می‌کند که داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی می‌توانند ریسک سرطان‌های اندومتریال، تخمدان و کولورکتال را تا حدودی کاهش دهند.

در صورت نگرانی از بابت ریسک‌های داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی زنان باید با پزشک مشورت کنند.

امیدواریم که توانسته باشیم به این پرسش ( در چه روزهایی از چرخه قاعدگی باروری ممکن است؟) پاسخ مناسب داده باشیم. همچنین می‌توانید سوالات خود را از پزشکان متخصص زنان و زایمان در تله ویزیت بپرسید.

👇 اینجا را کلیک کنید 👇

www.TeleVisit24.com

تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.