سلامت دیجیتال به معنی استفاده از تکنولوژیهای اطلاعرسانی و ارتباطی یا همان ICTs برای ارائه خدمات در حوزه سلامت است.
جدیدترین راهکاری که این سازمانها در نظر دارند، استفاده از سلامت دیجیتال است. سلامت دیجیتال به معنی استفاده از تکنولوژیهای اطلاعرسانی و ارتباطی یا همان ICTs برای ارائه خدمات در حوزه سلامت است. در طی پنج دهه گذشته نامهای بسیاری برای این حوزه از جمله mHealth، eHealth، تله مدیسین، انفورماتیک_پزشکی و غیره بر اساس تکنولوژی موجود گذاشته شده است. اما در نهایت عنوان Digital_Health به عنوان کاملترین کلمه برای توصیف این حوزه توسط سازمان بهداشت جهانی انتخاب شده است. تغییر از eHealth به دیجیتال هلث، باعث میشود سازمانهای متولی بتوانند ذینفعان بیشتری را در نظر بگیرند و از تکنولوژیهای دیگری همچون IoT یا اینترنت اشیا برای ارائه خدمت استفاده کنند.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
سازمانهای بسیاری از جمله سازمان جهانی بهداشت، سلامت دیجیتال را تعریف کردهاند؛ اکثر این تعاریف، اشاره به استفاده از نوآوریهای متحولکننده در تکنولوژی برای استفاده از مراقبتهای سلامت و خدمات پزشکی میکند. اما ماهیت و ذات این تغییرات، یک تغییر تکنولوژیک نیست، بلکه یک تغییر فرهنگی به حساب میآید.
استفاده از تکنولوژی زمانی به نتایج بهتر در کنترل سلامت افراد ختم میشود که چالشهای فرهنگی موجود برای استفاده از آن شناخته شده باشد و نیازهای جدیدی که برای بیماران در این وضعیت پیش خواهد آمد پیشبینی شده باشد. به همین دلیل نیاز به تعریف سلامت دیجیتال در قالب تغییرات فرهنگی است.
سلامت دیجیتال از همآیند پیشرفت در حوزههای دیجیتال و ژنتیک با حوزههای سلامت، مراقبت سلامت، معیشت و اجتماع پدید میآید تا خدماترسانی سلامت را ارتقا دهد. این رشته از فناوری اطلاعات و ارتباطات کمک میگیرد تا مشکلاتی را که بیماران با آن درگیر هستند مرتفع کند.
سلامت دیجیتال مردمان را برای پیگیری، مدیریت، و بهبود سلامت، معیشت و زندگی پربارتر خود، خانواده و جامعه توانمند میکند. سلامت دیجیتال میتواند کمبودهای خدمات سلامت را پوشش دهد و دسترسی به آن خدمات را افزایش و هزینههایشان را کاهش داده و پزشکی را دقیقتر و منطبق بر نیازهای اشخاص کند.
به همین دلایل، شاید بتوان سلامت دیجیتال را این گونه تعریف کرد:
تغییرات فرهنگی درباره چگونگی استفاده از تکنولوژیهای متحولکننده برای فراهم آوردن دادههای دیجیتال و واقعگرایانه؛ که این دادهها توسط بیماران و خدمتدهندگان قابل دسترسی باشد و منجر به یک رابطه متعادل پزشک-بیمار و تصمیمگیری توسط هر دو شود.