آزبست و خطر بیماری های ریوی

آزبست و خطر بیماری های ریوی، موضوعی است که افرادی که با این ماده معدنی سروکار دارند، باید آن را جدی بگیرند. حتی نگران بروز بیماری های ریوی ناشی از آزبست باشند. آزبست یک ماده معدنی طبیعی است که با بیماری ریه انسان در ارتباط است. همه انواع آن خطر ابتلا به بیماری های ریوی را افزایش می دهد. سه نوع بیماری ریوی مربوط به آزبست، اسکار (آزبستوز)، بیماری غیر سرطانی بافت پوشش ریه (بیماری پلور) و سرطان ریه است.

آزبستوز عبارت‌ است‌ از التهاب‌ ریه‌ها به‌ علت‌ استنشاق‌ ذرات‌ آزبست‌. این‌ یک‌ اختلال‌ مزمن‌ است‌ اما مسری‌ نیست‌. آزبستوز ممکن‌ است‌ منجر به‌ سرطان‌ ریه‌ شود (خطر بروز با سیگار کشیدن‌ بسیار بیشتر می‌شود) مردان‌ بالای‌ 40 سالی‌ که‌ در معرض‌ ذرات‌ آزبست‌ بوده‌اند با احتمال‌ بیشتری‌ دچار این‌ بیماری‌ می‌شوند. آزبستوز شاید مهمترین‌ بیماری‌ ریوی‌ ناشی‌ از کار باشد.

علایم‌ شایع‌ آزبستوز چیست؟

علایم‌ اولیه‌:

- تنگی‌ نفس

- سرفه‌ای‌ که‌ یا بدون‌ خلط‌ است‌ یا خلط‌ کمی‌ دارد.

- احساس‌ کسالت‌ عمومی‌

علایم‌ بعدی‌:

- نامنظمی‌ خواب‌

- بی‌اشتهایی

- درد قفسه‌ سینه‌

- خشونت‌ صدا

- سرفه‌ خونی‌

- علایم‌ نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌

- آبی‌ شدن‌ ناخن‌ها

چه عللی در بروز آزبستوز نقش دارند؟

مواجهه‌ طولانی‌ مدت‌ با ذرات‌ ریر آزبست‌ به‌ هنگام‌ کار یا از منابع‌ دیگر. قسمت‌ محیطی‌ ریه‌ها در اثر فیبرهای‌ آزبست‌ دچار آزردگی‌ می‌شوند، که‌ نهایتاً التهاب‌، ضخیم‌شدگی‌ و تشکیل‌ بافت‌ جوشگاهی‌ در بافت‌ ریوی‌ (فیبروز ریوی‌) را به‌ دنبال‌ خواهد داشت‌. امکان‌ دارد تا 20 سال‌ از زمان‌ مواجهه‌ با آزبست‌ بگذرد و سپس‌ علایم‌ بیماری‌ ظاهر شوند.

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به آزبستوز چیست؟

- مشاغلی‌ که‌ در ارتباط‌ با آزبست‌ هستند.

- تغذیه‌ نامناسب‌

- سیگار کشیدن‌

- سوء در مصرف‌ الکل‌

شیوع خطر ابتلا به سرطان ریه مربوط به آزبست

خطر ابتلا به سرطان ریه مربوط به آزبست در انواع فیبرها متفاوت است. بررسی های انجام شده بر روی گروهی از بیماران که در معرض الیاف کرایزوتیل قرار دارند، فقط افزایش متوسط ​​خطر را نشان می دهد. از طرف دیگر، قرار گرفتن در معرض الیاف آمفیبول یا هر دو نوع الیاف خطر سرطان ریه را دو برابر افزایش می دهد. اگرچه اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) استانداردی برای قرار گرفتن در معرض آزبست در محل کار (0.2 الیاف / میلی لیتر هوا) تعریف می کند. اما بحث در مورد سطح ایمن قرار گرفتن در معرض آن زیاد است.

برخی معتقدند بیماری مرتبط با آزبست یک “پدیده آستانه” است که برای بروز بیماری نیاز به میزان مشخصی از قرار گرفتن دارد. برخی دیگر اعتقاد دارند که سطح بی خطر آزبست وجود ندارد.

در اکثر ساختمان ها، آزبست به هوا منتقل نمی شود. با این حال، سطوحی که آسیب دیده اند می توانند باعث استنشاق آزبست شوند. غلظت زیاد پس از برش، سنباده زدن یا بازسازی مواد حاوی آزبست رخ دهد.

از آزبست به طور مکرر در انواع مصالح ساختمانی برای عایق بندی و به عنوان یک ماده ضد حریق و لنت های ترمز در اتومبیل ها استفاده می شود. امروزه این ماده معمولاً در خانه های قدیمی – در لوله ها، کوره ها، تخته های آسیاب، رنگ های بافتی، مواد پوشش و کاشی های ساختمانی یافت می شود.

آزبست منجر به کدام بیماری های نتفسی می شود؟

بیماری های ریه در اثر قرار گرفتن در معرض آزبست را می توان به سه نوع اصلی تقسیم کرد: 1) آزبستوز، 2) بیماری پوشش ریه (پلور) و 3) سرطان ریه.

• آزبستوز یک فرآیند اسکار گسترده در ریه ها است.
• بیماری پوشش داخلی ریه ها که پلورا نامیده می شود، دارای علائم و نشانه های مختلفی است. نتیجه التهاب و سخت شدن (کلسیفیکاسیون) یا ضخیم شدن بافت پوشش است.
• سرطان ریه، شامل قسمتهای داخلی ریه ها یا پوشش خارجی (پلور) است.

فیبرهای آزبست بسته به شکل و اندازه آنها در مناطق مختلف ریه رسوب می کنند. الیاف کمتر از 3 میلی متر به راحتی در بافت ریه و پوشش داخلی ریه (پلور) حرکت می کنند. فیبرهای طولانی، بزرگتر از 5 میلی متر (1/5 اینچ)، توسط سلول های پاک کننده (ماکروفاژها) به طور کامل قابل تجزیه نیستند و در بافت ریه باقی می مانند. این الیاف آزبست می تواند باعث التهاب شود. سپس موادی که به ریه آسیب می رسانند توسط سلولهای التهابی آزاد می شوند. به نظر می رسد تداوم این فیبرهای طولانی در بافت ریه و التهاب حاصل از آن، روند تشکیل سرطان را شروع می کند.

با ادامه التهاب و آسیب به بافت اطراف الیاف آزبست، جای زخم حاصل می تواند از مجاری هوایی کوچک به مجاری تنفسی بزرگتر و کیسه های هوای ریز (آلوئول) در انتهای مجاری تنفسی انتشار می یابد. بعضی از این فیبرها می توانند به سطح ریه منتقل و در آنجا پلاک هایی ایجاد کنند (مناطق خاکستری سفید بافت زخمی). در موارد شدید آزبستوز، زخم ریه و بافت پوشش آن می تواند ایجاد شود.

کدام مشاغل در معرض آزبست قرار دارند؟

حدود 125 میلیون نفر در سراسر جهان در معرض آزبست در محل کار قرار دارند که شامل:

• معادن
• آسیاب
• کارخانه ها
• خانه های دارای آزبست، یا در مرحله حمل، نصب یا از بین بردن آن، یا هنگام تمیز کردن وسایل مملو از گرد و غبار آزبست.

برخی از کارگران در معرض غلظت بالای آزبست قرار دارند، از جمله:

• لوله کشی
• جوشکاری
• تعمیر خودرو
• ساخت و ساز لباسشویی

چه آزمایشاتی آزبستوز را تشخیص می دهد؟

ناهنجاری های تنفسی را می توان با آزمایش عملکرد ریه یا PFT یا آزمایشات ورزشی که در آزمایشگاه های تخصصی انجام می شود، تشخیص داد. آزبستوز می تواند انسداد جریان هوا و محدودیت التهاب ریه را ایجاد کند. علاوه بر این، این بیماری می تواند توانایی انتقال اکسیژن به خون را تحت تأثیر قرار دهد. با پیشرفت بیماری، اکسیژن خون در بیماران در حالت استراحت احتمال دارد به طور قابل توجهی کاهش یابد. شاید به اکسیژن مکمل نیاز داشته باشند.

ناهنجاری های اشعه ایکس، شامل ضخیم شدن پوشش ریه ها و خطوط ریزی است که قسمت های پایین ریه را مشخص می کند. با این حال، تا 20٪ بیماران دارای قفسه سینه کاملاً طبیعی هستند. این بیماران احتمال دارد تغییرات ظریف تری را در بررسی های اشعه ایکس رایانه ای (توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن) نشان دهند.

حداکثر 30٪ از بیماران با اشعه ایکس قفسه سینه طبیعی که در معرض آزبست قرار گرفته اند، CT با وضوح بالا غیر طبیعی (با کیفیت بالا) دارند. سی تی اسکن احتمال دارد بیماری پوشش ریه (بیماری پلور) را در بیماران مبتلا به آزبستوز تشخیص ندهد.

بررسی های آزمایشگاهی می تواند نتایج غیرطبیعی داشته باشد (برخی از آنتی بادی ها و مارکرهای التهاب)، اما به طور خاص آزبستوز را نشان نمی دهند.

درمان آزبستوز چیست؟

بیماران مبتلا به آزبستوز، مانند سایر بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریه، در معرض خطر بیشتری برای عفونت جدی، سطح اکسیژن پایین در خون و نارسایی قلبی هستند. این بیماران شاید به سرعت از عفونت های ویروسی و باکتریایی بهبود نیابند. علاوه بر این، احتمال دارد در معرض خطر بیشتری برای عفونت های قارچی و غیرمعمول خاص باشند که از بافت ریه بیمار یا زخم استفاده می کنند. مدیریت پزشکی این بیماران باید توجه ویژه ای را بر پیشگیری و درمان سریع این عفونت ها معطوف کند. واکسیناسیون آنفلوانزا و پنوموکوک بخشی از مراقبت های معمول برای این بیماران است. با این حال، هیچ درمانی برای آزبستوز وجود ندارد.

دیگر عناصر اصلی در درمان بیماران مبتلا به آزبستوز، ترک سیگار، تشخیص به موقع بیماری یا سرطان و پیشگیری از قرار گرفتن در معرض بیشتر آزبست است. اکسیژن اضافی در حین ورزش یا در حالت استراحت (بسته به نیاز) احتمال دارد برای بهبود عملکرد روزانه فراهم شود.

اینجا را کلیک کنید 👇👇

www.televisit24.com

تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.