جامعه کنونی ما کاربران را به منابع دیجیتال داده تبدیل کرده است. ما روزانه صدها گیگابایت داده تولید می کنیم که شرکت های داده چندگانه من جمع آوری و پردازش می شوند که این داده ها را عمدتاً برای اهداف تجاری تقویت می کند. ما شهروند دیجیتال شده ایم.
کاربران برای خدمات مراقبت های بهداشتی خود به راه حل های دیجیتال روی آورده اند و همه گیری 2020 این روند را تشدید کرده است، نه به این دلیل که ما آن را دوست داشتیم، بلکه به این دلیل که چاره ای نداشتیم. واقعیت این است که کاربران نسبت به ویزیت از راه دور و بسیاری از خدمات دیجیتال و از راه دور که منبع دادهها و دستگاههای شخصی و پوشیدنیها هستند، اطمینان پیدا کردهاند.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
جهش بزرگ شامل تبدیل این ویژگی ها به یک اکوسیستم فرا سلامت فراگیر خواهد بود. ما می توانیم فرصت روشنی را ببینیم: ایجاد آواتار برای مشاوره های واقعی تر، مراقبت شخصی، درمان و تشخیص از طریق اتصال داده ها، استفاده از دوقلوهای دیجیتال، ارائه دهندگان ساده و پرداخت. با این حال، چالش بزرگتر است و احتمالاً محدود کردن آن دشوار است.
به طور سنتی، پزشکی یک رابطه فرد به فرد است. بیماران به دکتری اعتماد میکنند که از سیگنالهای بسیاری برای مطالعه علائم، از پاسخهای احساسی، واکنشهای فیزیکی و، بله، دادهها استفاده میکند. قابلیت همکاری یک کلمه کلیدی در مراقبت های بهداشتی دیجیتال است، زیرا نیاز روزافزونی برای همه ارائه دهندگان و ذینفعان در یک فضای بزرگتر است تا بتوانند داده های قابل حمل و سازگار را در بین سیستم ها، موسسات، پلتفرم ها و کشورها به اشتراک بگذارند. تهدید حملات سایبری نیز موضوعی رایج در تمامی پلتفرم های دیجیتالی است و شرکت ها از خطرات و دشواری نگهداری یک سیستم غیرقابل هک آگاه هستند.
تمثیل غار اجتماعی
مارک زاکربرگ اخیراً گفته است که "کیفیت تعیین کننده متاورس حضور است - یعنی احساس اینکه شما واقعاً آنجا با شخص دیگری یا در مکان دیگری هستید"
متاورس به عنوان ایده ای از مکانی تصور می شود که در آن افراد با واقعیتی روبرو می شوند، بدون اینکه واقعیت را تجربه کنند. این بیشتر شبیه یک استراتژی فرار است تا یک موقعیت غوطه ور بالاتر از خود. ممکن است به نظر برسد که تلاشی برای توسعه طیف های واقعیت جایگزین به جای مواجهه با مسائل واقعی که مردم در اینجا و در حال حاضر تجربه می کنند وجود دارد. این ایده که این متاورز توسط تکرار (تناسخ؟) فیس بوک میزبانی می شود، ممکن است همه را راحت نکند.
نمی توانم از تأمل در تمثیل غار اثر افلاطون خودداری کنم. در آن، واقعیت مفروض، فرافکنی اشیاء عبوری بود که موجودات زنده را در مقابل منبعی از نور - آتشی که توسط افرادی دیده میشد که در واقع زنجیر شده بودند، نشان میدادند. آنها زندانی بودند.
منبع: healthmanagement