با پیشرفت تکنولوژی، همه صنایع دچار تحولات دیجیتالی شدند و حوزه سلامت نیز تحت تاثیر قرار گرفت. اما این تحولات سال‌ها پیش آغاز شده بود. اولین نشانه‌های دیجیتالی شدن حوزه سلامت به دهه 90 میلادی برمی‌گردد. در آن زمان بحث استفاده از پرونده‌های الکترونیکی بسیار داغ بود. هرچقدر تکنولوژی پیشرفت می‌کرد نوآوری‌های ساختارشکن بیشتر می‌شد.
تقریبا در بین سال‌های 2000 تا 2010 این تحولات به اوج خود رسید. شاید تعجب کنید ولی در همین سال‌ها که گوشی‌های هوشمند هنوز خیلی هم همه‌گیر نشده بودند پروب سونوگرافی که به موبایل متصل می‌شد، هولتر قلبی که از طریق بلوتوپ اطلاعات را به گوشی هوشمند می‌فرستاد و دستگاه‌های مانیتورینگ بیمارستانی که به صورت بی‌سیم (وایرلس) اطلاعات را برای گوشی پزشک ارسال می‌کردند معرفی شده بودند. در همین زمان‌ها بود که حتی بحث اینکه کامپیوترها در تشخیص و درمان وارد شوند مطرح شده بود.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
سرعت تحولات، نگرانی‌هایی را به همراه داشت. به نظر می‌رسید که تحولات دیجیتالی و الکترونیکی از نیازهای سلامت پیشی گرفته‌اند و برخی نوآوری‌ها دیگر به جنبه سلامتی اهمیت نمی‌دهند و فقط چون می‌شود یک امکانی را ایجاد کرد ساخته می‌شوند. تا آن زمان نظارتی بر این تکنولوژی‌ها وجود نداشت تا آنکه سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد که قصد دارد بر این تکنولوژی‌های جدید نظارت کند و قوانینی را برای این موضوعات تدوین خواهد کرد. ورود سازمان‌های نظارتی حوزه سلامت به سلامت دیجیتال از سرعت رشد این تحولات کاست و ما هرگز شاهد سرعت رشد سلامت دیجیتال مانند آن زمان نبودیم.
هرچند سرعت رشد سلامت دیجیتال در آن زمان کاهش یافت ولی در سال‌های اخیر با مرور سرمایه‌گذاری‌های حوزه سلامت دیجیتال به وضوح می‌توان اوج گرفتن مجدد آن را احساس کرد. این موضوع را شاید بتوان به شکل‌گیری اکوسیستم نوآوری در اطراف حوزه سلامت دیجیتال مرتبط دانست. ورود بازیگران قدرتمند به این اکوسیستم و به بلوغ رسیدن اجزای تشکیل‌دهنده آن را می‌توان از عوامل اصلی آن دانست.